కలలు కంటాను నేనీవేళ

అరవిరిసిన అందాలను దాచుకున్న ప్రకృతి
లలితమైన నవ్వులనే చల్లని పవనంతో
ఈ మదిని తాకినపుడు.., వెల్లువలా ఉప్పొంగే
కవితా ప్రవాహం ఈ హృదయపు
హద్దులు దాటి ఉరకలేస్తుంటే.. "ఆమనీ
యేమని పాడెద" అంటూ నివ్వెరపోయాను..!!
అరుణోదయాన...అందమైన కల కన్నాను..!!

ఓ సారూ! జరా యినుకో

మూన్నెల్ల సంది చూత్తానే ఉండా
యావైనా చెప్తావేమో ని
నీ చెప్పుడు తో సబ్జెక్టుకే
బద్నాం తెచ్చినావ్..!!
ఒక్కో యూనిట్టుకి
దినాలు వదిలి
నెలల్లెక్క లాక్కుండావ్...!
కండ్లు తెరిసి చూసే తాడికి
పూరా కతమన్నావ్..!!
యింకేముండాది...
మిడ్డు..బొడ్డు.. అని
చానా రాసినాం
గంతే...
నాల్గు దినాల్లో
చివరాకరి ఎజ్జాములు..!!
................................
మావోడు పరీచ్చకెల్లె
ముందే అడిగిండు..
"యామిరా బై..!గా
సాంప్లింగు సదివిన్రా..?" అని
యాలాకోలమాడబాకని..
ఆడ్ని కాతరు చెయ్యలా..!!
నాకేమెరుక..
గా పేపరిచ్చేటోడు
నీ ఇలాకల్నే
ఉండాడని...!
తేజ సైన్మాల్లెక్క
అర్దంగాని తరీకలో ఇచ్చిండు..!
గంతెందుకు సారూ...!
నువ్వు రాసినాగూడా
పాసవ్వుట కష్టమే
ఎరుకనా..!!
.........................
సారూ..!
గీ జిందగీకిది చాలు
మల్లొచ్చి పరేషాన్ చెయ్యబాకు...!!
యాదుంచుకో...!!!

మహా ప్రస్థానం

మాకు (బి.టెక్) ఫస్ట్ ఇయర్ లో.. ఉదయం 7-30 కి క్లాసెస్ స్టార్ట్ అయ్యేవి...... సో మాకు 5-50 కే బస్సులు బయలుదేరేవి... అసలే చలికాలం..ఆ చలిలో, ఆ చీకటిలో....మా కాలేజ్ కి వెళ్ళే ఈ చిన్ని (అంటే ఒక గంట పడుతుంది :-)) ) ట్రావెల్ ని ఇలా రాసుకున్నా... :-)
-----------------------------------------------------------------------------------------------
పొద్దున్నే... సూర్యుడైనా మేల్కోని
ఆ చీకటిలో... సెల్ లో అలారం...!
కొన్నిసార్లు అదే కల...
లేచి రెడీ అవుతున్నట్లు..
ఇంతలో రెండో అలారం...!!
లేవాలనిపించదు, కానీ
లెగవక తప్పదు....!!
నెమ్మదిగా లేచి,
అతి నెమ్మదిగా తయారయ్యి...
ఇల్లు దాటితే...
బస్సు పది నిమిషాలు లేటు..!
ఎప్పుడూ కాదు..అలాగని
అప్పుడప్పుడూ కాదు....!
బస్సు తెచ్చాం, ఇహ
ఎక్కడం మీ వంతు
అన్నట్టు - డ్రైవరు హారను...!
అది వింటూ...
(చిరాకు పడుతూనే...!)
చేతిలో మూడు కేజీల బరువుతో...
బస్సు ఎక్కి,
కిటికీ పక్కన కూర్చొని.....
బస్సు అలా సాగిపోతుంటే..
ఇంటర్ కాలేజీ వైపు చూస్తూ
ఇది అనుబంధమో.....
వీడిన బంధమో...!!??
అనుకుంటూ..
అది అలా నా నుండి
దూరంగా సాగిపోతుంటే...
"నేనున్నాననీ" అంటూ...
తర్వాతిస్టాపులో ఫ్రెండు...
వాడికోసం నా పక్క సీటు రెజర్వుడు..!
రాగానే వాడి వాక్‌ప్రవాహం
వరద గోదారిలా సాగిపోతుంటే...
ఇంతలో హఠాత్తుగా గుర్తుకొచ్చే
ఇంగ్లీషు హోంవర్కు...
కాదు..., బస్‌వర్కు.....!!!
హైవే మీద, హై స్పీడులో
వీచేగాలిని సైతం భయపెడుతూ...
(ఔను సైకిలుతో పోటీ పడుతూ.... :-) )
రెండో గేరు గుర్తెరుగని
మా రధసారథి సారథ్యంలో
బస్సు దూసుకుపొతుంటే...
ఐ. ఏ. యస్. రాసేవారిలా..,
ఐ. ఐ. యం. లో చేరేవారిలా...
ఆ పుస్తకం తీసి
తేరిపారా చూసేసరికి,
హఠాత్తుగా కాకపోయినా
తెలిసినట్టుగా
మధ్యలో ఈ టోల్‌గేటు...!
ఆ స్పీడు బ్రేకర్లు..
స్పీడుగా వెళ్ళేవాళ్ళకే కాదు
మా బండికీ ఇబ్బందే...!!
ఇహ అంతా వచ్చినట్టుగా
పుస్తకాన్ని తీసి లోన పెట్టి..,
కిటికీలోంచి బైటకి చూస్తూ.....,
వణికించే చలిని సైతం
లెక్క చేయక.. కిటికీ తలుపులు
పూర్తిగా తెరిచి,
ఆదమరచి
నిద్దరోయే ముందువాణ్ణి
మనసులోనే తిట్టుకుంటూ....
ప్రదోష సమయంలో..
ప్రకృతి అందాలని ఆస్వాదిస్తూ
నాలో నేనే ఉప్పొంగిపోతుంటే...
హఠాత్తుగా బైపాస్..!!
అంబాసిడర్ మాత్రమే
నడవగలిగే మహాద్భుత
అంతర్జాతీయ రహదారి :-)
పచ్చని పొలలే.. చుట్టూ
అవునుమరి
గ్రీన్ ఫీల్డ్ కదా..!!
మా రథం రణరంగాన్ని చేరగానే
మారథాన్‌లందరూ సిద్ధం,
లాంగ్‌మార్చ్ కి...!!
'మావో'ది కాదు...మాది...!!
అవును మరి....
ఒక ఊరు దాటాక మా క్యాంపస్...!
ఫ్రెష్‌మ్యాన్ ఇంజినీరింగ్ డిపార్ట్‌మెంట్..
మూడంతస్థుల భవనం..
పెద్దదే.....!!
ఆ సౌధపు స్టెప్పులపై
స్టెప్పులు వెస్తూ...
స్టెయిర్లు ఎక్కుతూ...!!
సారీ! ఇక్కడితో తెలుగుకి ఫుల్‌స్టాప్.
నో తెలుగు...
ఓన్లీ వింగ్లీస్...
దట్సాల్....!!! :-)